ÖZET

Çalışmamızda pemfigus vulgaris (PV) patogenezinde yer alan anti desmoglein-3 (Dsg-3) ve anti desmoglein-1 (Dsg-1) antikor düzeylerinin, hastalık aktivitesi ve seyri ile olan ilişkisini araştırmayı, rutin takipte kullanılan indirekt immünfloresan (İİF) yöntemi ile sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık.

Mayıs-Eylül 2009 tarihleri arasında kliniğimize başvuran 12 takipli ve 8 yeni tanılı 20 pemfigus vulgarisli hasta çalışmaya alındı. İlk vizitte her hasta, İİF testi ve anti Dsg-1 ve anti Dsg-3 antikor titrasyonlarının belirlenmesi için ELİSA testi ile değerlendirildi. Yeni tanı grubunda 30. günde, takipli hasta grubunda 90. günde kontrol viziti yapıldı ve İİF, anti Dsg-3 ve anti Dsg-1 ELİSA testleri tekrarlandı. İlk vizit ve kontrol vizitinde hastaların var olan aktif lezyonları not edildi.

İlk vizitte 13 hastada anti Dsg-3 antikor pozitifliği görüldü. Bu hastaların 7’si yeni tanılı hastalardı. Dört yeni tanılı hastada anti Dsg-3, anti Dsg-1 antikorları birlikte pozitifti. Yeni tanılı hastaların tümünde İİF yöntemi ile de antikor gösterildi. Takipli hastaların 6’sında anti Dsg-3 antikoru, 2’sinde anti Dsg- 1 antikoru gösterilebildi. İİF testi ise takipli hastaların 7’sinde pozitifti. Kontrol vizitinde ise tüm hastaların 9’unda anti Dsg-3 antikoru, 3’ünde anti Dsg-1 antikoru, 8’inde İİF pozitifliği saptandı. Kontrol vizitinde hastaların İİF ve anti Dsg-3 antikor titrasyonlarında azalma eğilimi olduğu görüldü ve bu testlerinin sonuçları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptandı. (p=0.025)

Bu bulgular, pemfigus vulgarisli hastaların takibinde ve tedavilerinin düzenlenmesinde antikor düzeylerinin Dsg-1 ve Dsg-3 ELİSA ve eş zamanlı İİF yöntemi ile birlikte takibinin faydalı bir yöntem olduğunu desteklemektedir.