Amaç:
Bu çalışma, eksternal genital verrü (EGV ) hastalarında kriyoterapi tedavisine direnç faktörlerini tespit etmek için yapıldı.
Gereçler ve Yöntem:
Çalışmaya en az üç aylık öyküsü olan ve son üç ay süre ile herhangi bir tedavi görmemiş 37 EGV hastası dahil edildi. Hastaların lezyonları ayrıntılı bir şekilde muayene edilip; sayı, boyut, hastalık süresi ve tutulum yeri kayıt altına alındı. Hastalara 15 gün ara ile 12 hafta boyunca 6 kür kriyoterapi uygulandı. Hastaların tedaviye yanıtları her kontrolde lezyon sayısı ve iyileşme yüzdesi değerlendirilerek takip edildi. Altı kür tedavi sonrası iyileşme sağlanamayan hastalarda tedavi, başarısız olarak değerlendirilip sonlandırıldı. Tedaviye alınan yanıt üzerine olası etkisi açısından hastalar Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği (HAM-D) ve Hamilton Anksiyete Değerlendirme Ölçeği (HAM-A) ile depresyon ve anksiyete açısından değerlendirildi. Ayrıca hastalara dermatoloji yaşam kalite indeksi anketi (DLQI) uygulandı.
Bulgular:
Hastalar kriyoterapiye verdikleri yanıt açısından değerlendirildiğinde tedaviye dirençli olup iyileşmeyen hastalarda lezyon yüzey alanı, lezyon sayısı, depresyon, anksiyete skoru ve relaps oluşumu (2.44±0.78, 2.83±0.78,14.00±8.36, 15.16±8.01, 1.00±0.00, sırasıyla) 3. seansta tam düzelme gözlenen hastalara (1.42±0.53, 1.85±0.37, 4.28±3.40, 3.85±3.18, 0.14±0.37, sırasıyla) oranla anlamlı düzeyde yüksek bulundu (p=0.006, p=0.004, p=0.01, p=0.004, p<0.001, sırasıyla).
Sonuç:
EGV’li hastalarda tedaviyi etkileyen lezyon yüzey alanı, lezyon sayısı ve hastalık süresi gibi klasik direnç faktörlerinin yanında emosyonel durumun da dikkate alınması gerektiğini düşünmekteyiz.
Anahtar Kelimeler: Eksternal genital verrü; kriyoterapi; direnç faktörleri