Amaç:

İlaç erupsiyonu, bir dermatoloğun pratiği içinde önemli bir yere sahiptir. Literatürde ilaç erupsiyonu ile çok sayıda olgu raporu olmasına rağmen az sayıda klinik çalışma bulunmaktadır. Dermatoloji servisinde yatarak tedavi edilmiş ve diğer bölümlerden dermatolojiye konsülte edilmiş ilaç erupsiyonu olgularının karakteristiklerinin ortaya konması amaçlanmıştır.

Gereçler ve Yöntem:

1 Ocak 2008 – 30 Haziran 2013 tarihleri arasında hastanemiz dermatoloji servisinde ilaç erupsiyonu nedeniyle yatarak tedavi edilmiş ve diğer bölümlerden dermatolojiye konsülte edilmiş hastalar retrospektif olarak değerlendirildi. Bunlardan dermatoloji servisinde yatarak tedavi edilen 78 olgu ile ilaç erupsiyonu nedeniyle dermatolojiye konsülte edilmiş 286 olgu çalışma kapsamına alındı.

Bulgular:

Dermatoloji servisindeki 78 olgunun yaş ortalaması 52,55±19,53 idi. Kadın-erkek oranı 1,2:1 idi. Sorumlu ilaçlarda ilk üç sırada antimikrobiyal ilaçlar (%28,2), sinir sistemi ilaçları (%16,7) ve NSAİİ’ler (%14,1) idi. En sık görülen reaksiyon paterni; anjioödem (n=12), ürtiker (n=9), ürtiker ve anjioödem (n=9) olarak saptandı. Hastaların dermatoloji servisinde ortalama yatış süresi 9,6 gün (yatış süresi aralığı 1-33 gün) idi. 286 konsültasyon olgusunun yaş ortalaması 51,4 idi. 143’ü kadın, 143’ü erkekti. En sık saptanan sorumlu ilaçlar; antimikrobiyal ilaçlar (%18,9), sinir sistemi ilaçları (%6,1) ve NSAİİ’ler (%4,9) idi. En sık görülen reaksiyon paterninin; makulopapüler ilaç erupsiyonu (n=96), ürtiker (n=48) ve akneiform ilaç erupsiyonu (n=18) olduğu saptandı.

Sonuç:

Literatür ile uyumlu olarak en sık saptanan sorumlu olan ajanlar; antimikrobiyal ilaçlar, NSAİİ’ler ve antiepileptikler, en sık görülen reaksiyon paternleri; makulopapüler ilaç erupsiyonu ve ürtiker/anjioödem idi. İlaç erupsiyonları önemli bir sağlık sorunudur. Öncelikli yaklaşım, önlenmesine yönelik çalışmalara ağırlık verilmesidir.

Anahtar Kelimeler: ilaç erupsiyonu, kutanöz ilaç reaksiyonu, yatan hastalar